تراكم جمعيت شهري سانتياگو از ۹۸۲/۰ميليون در سال ۱۹۴۲ به ۸۲/۲ميليون در سال ۱۹۷۰و ۷۵/۴ ميليون در سال ۱۹۹۲ افزايش يافتهاست. بر طبق سرشماري سال۲۰۰۲، اين شهر جمعيتي حدود ۴۵/۵ ميليون نفر، معادل ۳۷٪ كل جمعيت كشور را تشكيل ميدهد و با داشتن ۴۳٪ كل جمعيت شهري، سانتياگو به يكي از بزرگترين شهرها در آمريكاي لاتين تبديل ميشود.
بيشتر جمعيت سانتياگو از نسل اروپايي سفيد هستند،[۱] كه در وهله نخست، اسپانيايي هستند، ولي پس از اسپانياييها شامل مهاجران متصدي دولتي، آلمانيها؛آلماني، سوئيسي، و انگليسي| بودهاند. سپس به دنبال آنها ايتالياييها، ايرلندي، و مهاجران كرووات قرار ميگيرند. ساكنان مركب دورگه اروپايي و آمريندياني بخش عمدهاي از جمعيت را تشكيل ميدهند.
اين شهر در اثر رشد اقتصادي شديد و قابل مقايسه اش، بطور فزايندهاي از سوي كشورهاي ديگر در آمريكاي لاتين پذيراي مهاجرت است. بسياري از پروييها و نيز بوليوياييها، آرژانتينيها و اكوادوريها در سانتياگو زندگي ميكنند.
تراكم جمعيت شهري سانتياگو از ۹۸۲/۰ميليون در سال ۱۹۴۲ به ۸۲/۲ميليون در سال ۱۹۷۰و ۷۵/۴ ميليون در سال ۱۹۹۲ افزايش يافتهاست. بر طبق سرشماري سال۲۰۰۲، اين شهر جمعيتي حدود ۴۵/۵ ميليون نفر، معادل ۳۷٪ كل جمعيت كشور را تشكيل ميدهد و با داشتن ۴۳٪ كل جمعيت شهري، سانتياگو به يكي از بزرگترين شهرها در آمريكاي لاتين تبديل ميشود.
بيشتر جمعيت سانتياگو از نسل اروپايي سفيد هستند،[۱] كه در وهله نخست، اسپانيايي هستند، ولي پس از اسپانياييها شامل مهاجران متصدي دولتي، آلمانيها؛آلماني، سوئيسي، و انگليسي| بودهاند. سپس به دنبال آنها ايتالياييها، ايرلندي، و مهاجران كرووات قرار ميگيرند. ساكنان مركب دورگه اروپايي و آمريندياني بخش عمدهاي از جمعيت را تشكيل ميدهند.
اين شهر در اثر رشد اقتصادي شديد و قابل مقايسه اش، بطور فزايندهاي از سوي كشورهاي ديگر در آمريكاي لاتين پذيراي مهاجرت است. بسياري از پروييها و نيز بوليوياييها، آرژانتينيها و اكوادوريها در سانتياگو زندگي ميكنند.